Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit? Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Duo Reges: constructio interrete.

Illa tamen simplicia, vestra versuta. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis? Quo tandem modo? Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Et quae per vim oblatum stuprum volontaria morte lueret inventa est et qui interficeret filiam, ne stupraretur. Quis enim redargueret? Mihi enim satis est, ipsis non satis.

Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae
neglegatur?

Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non
etiam philosophorum sit.

Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est. Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Itaque ab his ordiamur. Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum.

Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet.
Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat.
An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?
Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit;

Totum genus hoc Zeno et qui ab eo sunt aut non potuerunt aut noluerunt, certe reliquerunt.
Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit?
Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi sunt voluptati, et erant illa Torquatis.
Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.
Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers?
Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia;

Ea enim omnia, quae illi bona dicerent, praeposita esse, non bona, itemque illa, quae in corpore excellerent, stulte antiquos dixisse per se esse expetenda;

Immo videri fortasse.: Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem.
ALIO MODO.: Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.
Bork: Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.