Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Quis istum dolorem timet? Duo Reges: constructio interrete. Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis; Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas? Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere.

Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Satis est ad hoc responsum. Quis est tam dissimile homini. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Quid enim? Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt.

Verum hoc idem saepe faciamus.
Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum.
Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.
Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore;
Hic, qui utrumque probat, ambobus debuit uti, sicut facit re, neque tamen dividit verbis.
Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L.

Nunc vero, quoniam haec nos etiam tractare coepimus,
suppeditabit nobis Atticus noster e thesauris suis quos et
quantos viros! nonne melius est de his aliquid quam tantis
voluminibus de Themista loqui?

Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.

Conveniret, pluribus praeterea conscripsisset qui esset optimus rei publicae status, hoc amplius Theophrastus: quae essent in re publica rerum inclinationes et momenta temporum, quibus esset moderandum, utcumque res postularet.

Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?

Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis;

Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur?
Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me.
Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest.
Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam.
Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?
Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.

Sed haec omittamus;: Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio.
Recte, inquit, intellegis.: Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur.
Contineo me ab exemplis.: At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?
Recte, inquit, intellegis.: Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni.
Sullae consulatum?: Tollenda est atque extrahenda radicitus.