Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid de Platone aut de Democrito loquar? At enim hic etiam dolore. Confecta res esset. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt; Duo Reges: constructio interrete. Deinceps videndum est, quoniam satis apertum est sibi quemque natura esse carum, quae sit hominis natura. An hoc usque quaque, aliter in vita?
Quod quidem pluris est haud paulo magisque ipsum propter se expetendum quam aut sensus aut corporis ea, quae diximus, quibus tantum praestat mentis excellens perfectio, ut vix cogitari possit quid intersit. Si ista mala sunt, in quae potest incidere sapiens, sapientem esse non esse ad beate vivendum satis.
Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Falli igitur possumus. Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam. Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Quonam, inquit, modo? Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit.
Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris?
Et quod est munus, quod opus sapientiae?
- Idemne, quod iucunde?
- Omnium enim rerum principia parva sunt, sed suis progressionibus usa augentur nec sine causa;
- Quid Zeno?
- Duo enim genera quae erant, fecit tria.
- Sed videbimus.
- Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse.
- Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.
- Nescio quo modo praetervolavit oratio.
- Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.
- Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere.